دانلود موزیک ویدیو حبیب به نام خرچنگ های مردابی

فوق العاده بود** خیلی ناراحت شدم و حالم گرفته شد. واقعا قدر این خواننده ها رو بدونیم.روحش شاد و یادش برای ما همیشه در قلبمون هست.

روحت شاد حبیب خان…تو قلبمونی تا ابد

من از پنج سالگی معنای واقعی کلمه اسطوره رو از زنده یاد حبیب شناختم

فدات شم حبیب جان . هنوز هم رفتنت رو باور ندارم . خیلی مظلوم و ناباورانه رفتی . ادم بزرگی بودی که تو ماه رمضان ماه مهمانی خدا رفتی . واقعا همیشه مهمان حبیب خدا هست . اما امسال ماه رمضان حبیب مهمان خدا هست . روحت شاد

الان که ایشون فوت کردن میان همه لایک مثبت میزنن و میان ازش تعریف میکنن خدا لعنت کنه بعضی از ایرانی های مرده پرست رو .. فقط داغ دله عزیزانشو بیشتر میکنید با این مرده پرستی ها .. تا هنرمندامون هستن قدرشون رو بدونیم نه وقتی دیگه نیستن …

خدا رحمتش کنه. چقدر گریه کردم جمعه

این آهنگ به معنی واقعی کلمه شاهکاره حبیب جان تو قلب تمام ایرانی ها جاداری

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق…
حبیب مردی بی همتا بود.بهترین بود و با شکوه زیست.هنرش را به هیچکس و هیچ چیز نفروخت.بزرگ بود و روحش ورای ِ این خاکدان.صدایش از اقیانوس عشق بر می خواست.کمتر کسانی مثل او بودند.وطن دوست بود و بهترین نغمه را سر داد. بغض راه گلویم را بسته.از نبودش اندوهگینم.انگار دنیا از امروز چیزی کم دارد.چیزی از جنس نفس های عاشقانه ی زندگی.میترسم از امروز با نبودش خرچنگهای مردابی به شب نشینی بنشینند .ماهیان زلال پرست یک به یک از دست می روند.از امروز دوباره غبار آرشیو موسیقی ام را می روبم و صدای حبیب را در بی کران دنیا طنین انداز می کنم , که از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر…
بی شک ماتم فقدان حبیب در وصف نمی گنجد.
بر این عقیده ام که بعضی ها رفتنشان دنیا را از عشق کم می کند:
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش .
به نظر من آرزوي حبيب كنسرت دادن نبود که كنسرت آرزوي “ما” بود براي ديدن “حبيبي” كه همه ي خاطرات سالهاي دورمان تا به حال با وجودش شكل گرفت.
مرگ حقیقت است اما مرگ حبيب را هنوز باور ندارم و در باورم نمي گنجد.تمام سالهاي زندگي و تنهايي ، “حبيب” همدم من و ما بود.صدایش من و ما را عاشق كرد.وجودش دلگرمي من و ما بود .صدایش يادآور آن خاطرات شيرين در جاده هاي قشنگ و هزار توی شمال بود و یادآور موج های بی امان و نسیم و آبی دریای شمال و آغاز جرقه ي شكل گرفتن احساس در وجود من و ما.
هيچ كس به اندازه ي موسيقي “حبيب” با من همراه نبود و اين بسیار عجيب است.
به نظر من “حبيب” به گردن من و تو و همه ي ما حق دارد.كه اينقدر روحمان را جلا داد،كه اينهمه ما را عاشق كرد،كه اينهمه لحظه هاي عمر را برایمان خاطره كرد و نگذاشت در گذر زمان بميرند.”حبيب” كار خودش را كرد.با عشق خواند و سربلند زندگي كرد.از رفتن و نبودنش بدجور بغض دارم و ناصبور اما امروز ديدم ميليونها ميليون از هموطنانم در هر جایی از كره ي زمين اندوهش را دارند و همدرد من اند و اين کار خيلي قشنگی ست . اين يعني حبيب ، “حبيب” بود و براي ما كه با او زندگي كرديم تسكيني بزرگ است.
از ديروز انگار چيزي در زندگيم كم شده.
واقعيت اين است و باید پذیرفت كه :
ديگر صداي عاشقانه ي حبيب در تاريكي گور، سرد و خاموش شد و دیگر اميد شنيدن نغمه هاي خوش الحانش بهمراه زخمه هاي گيتار تا ابد بر دلم بدجور نشست…
هزاران درود به اهالی سرزمین جنگل و دریا که بوی سردار جنگل از مرامتان می بارد.خوش به سعادتان که در کنار “حبیب ” هستید و ” حبیب” در کنار شما آرمیده است . از این پس ، در هر سفر شمالم ، مزار حبیب زیارتگاه من خواهد بود.هزاران بوسه بر دستان شما و خاک پاک سرزمینم و مزار حبیب که نامش جاویدان است.
پرنده ی روحش شاد و پر تغزل و نغمه خوان بهشت باد.
آمین…

روحش شاد واقعا…با تشکر از امیرخان
به تنگ چشمی نا مردم زوال پرست

مصطفی جان مطلبت خیلی زیبا و قشنگ بود دمت گرم

حبیب اگرچه خودش خاموش شد ولی صداش هیچوقت خاموش نمیشه حبیب همیشه زنده است